Mijn ervaring met obesitas: van troosteter tot plus model

Het is zo moeilijk om over mijn leven te praten, omdat je een deel van jezelf moet bloot geven, een deel dat de meeste mensen niet willen of kunnen onthullen.

Als kind had ik het moeilijk. Mijn vader was alcoholist en hij mishandelde mijn moeder. En als hij mama niet sloeg, dan sloeg hij mij. Ik was een kind dat erg verloren was en worstelde. Ik werd ook seksueel misbruikt.

Dus zocht ik mijn troost in eten. Ik at een reep chocolade om met het trauma om te kunnen gaan. Ik ging naar mijn kamer en terwijl ik deze emoties, gevoelens en pijn beleefde at ik als troost een reep chocolade.

Ik werd ook zwaarder en vroeg me af wat er mis was met mij. Mijn broers waren slank en atletisch, en we aten allemaal hetzelfde ontbijt, diner en tussendoortjes. Het enige dat ik anders deed, was chocolade eten als troost.

Mijn leven tegenwoordig als 28-jarige moeder van 180 kilo met veel buikvet...

's Ochtends werd ik wakker en verrekte ik een spier in mijn zij tijdens het omdraaien in bed. Dus probeerde ik mijn buik op te tillen tijdens het omdraaien. Ondertussen dacht ik: Heb ik het ondergoed waardoor ik er ten minste een beetje fatsoenlijker uitzie? Of ik dacht: De artsen willen me meten en kijken naar de huidplooien en de infecties.

In de douche moest ik de douchedeur verwijderen, omdat ik fysiek niet in de ruimte paste. Vervolgens tilde ik huidplooi na huidplooi op om het infectiegebied schoon te maken, zowel het aanzien ervan als de geur.

 “Ik ging bij mijn arts langs en gelukkig kreeg ik een bariatrische ingreep. Ik verloor meer dan 90 kilo, wat de helft was van mijn gewicht. Het was het beste ooit, ik dacht gewoon: Oh mijn God nu heb ik een leven.”

Nadat ik was afgevallen, werd ik het eerste plusmodel in Ierland en schreef ik een boek om vrouwen de kracht te geven zichzelf goed te voelen. Want uiteindelijk verdien je het om ongeacht je omvang ’s ochtends wakker te worden, in de spiegel te kijken en een goed gevoel over jezelf te hebben. Je verdient het om passende kleding te dragen.

13 jaar geleden werd ik geopereerd. Ik lijd nog steeds aan obesitas en ben 25 kilo aangekomen. Ik ga veel naar de fitness en ik eet gezond, omdat ik door de operatie enkel hele kleine porties kan eten. Het merendeel van mijn dieet bestaat uit fruit, noten, groenten en veel eiwit. Ik mediteer 's morgens en ik doe yoga. Ik ben behoorlijk gezond.

Dus ik bekijk het als volgt: je hebt jezelf te veel naar beneden gehaald, je hebt jezelf gehaat en je hebt jezelf toegestaan dingen te zeggen die je anderen niet zou laten zeggen. Verandering begint met van jezelf te houden. Je moet jezelf beginnen waarderen, ongeacht je omvang of gewicht. Wanneer je positief denkt, kan je kleine veranderingen in je leven doorvoeren om de ziekte obesitas aan te pakken, en jezelf een stuk beter te gaan voelen.