Steeds meer deskundigen erkennen obesitas als een ziekte. Dit komt
voor sommigen als een verrassing en is voor anderen een opluchting,
vooral voor mensen met obesitas. Maar waarom is obesitas een ziekte en
niet simpelweg een gebrek aan wilskracht of een kwestie van
levensstijl? Gedeeltelijk ligt het aan het feit dat obesitas meer
inhoudt dan wat men denkt. Veel meer.
Londen, 2018. Een groep deskundigen woont een raadsvergadering bij
van het Royal College of Physicians (RCP) om te bespreken of obesitas
wel of niet als ziekte moet worden erkend. Dr. Andrew Goddard luistert
aandachtig. Dat zou hij moeten doen. Slechts enkele maanden geleden
werd hij verkozen tot de 121ste president van het RCP – de
jongste in 400 jaar.
Voor hem is deze vergadering geen woordspel. Het is een ernstige
zaak die zal veranderen hoe mensen obesitas zien en behandelen.
Uiteindelijk zijn ze het erover eens – obesitas is een ziekte. Een
chronische maar beheersbare ziekte die niet alleen door onze genen
beïnvloed wordt, maar ook door de moderne omgeving waarin we leven.
“Het is belangrijk voor het welzijn van het land dat we het stigma
dat gepaard gaat met obesitas wegnemen. Het is geen levensstijlkeuze
veroorzaakt door individuele hebzucht, maar een ziekte veroorzaakt
door gezondheidsongelijkheid, genetische invloeden en sociale
factoren”, zegt dr Andrew Goddard3.
De wetenschap van obesitas
Het team van dr. Andrew Goddard is niet het eerste dat samenkomt en
obesitas bespreekt. Over de hele wereld zijn vergelijkbare werkgroepen
tot dezelfde conclusie gekomen, die vaak verhitte debatten in de media
uitlokt. Obesitas wordt nog steeds algemeen beschouwd als een
eenvoudige kwestie van levensstijl - van hoeveel je eet en hoe weinig
je beweegt. Van calorieën in en calorieën uit. Simpel, toch? Maar
volgens de wetenschap is dit niet juist.
Om het waarom te begrijpen, laten we beginnen met een kort gedachtenexperiment.
Stel je een ziekte voor die:
Ervoor zorgt dat mensen een hoog risico lopen op het
ontwikkelen van gezondheidsproblemen of andere ernstige
gezondheidsproblemen verergert, zoals cardiovasculaire aandoeningen,
diabetes type 2, verhoogde bloeddruk, hoge cholesterol, obstructieve
slaapapneu, bepaalde soorten kanker, angst en depressie.
De
manier verandert waarop het lichaam reageert op behandelingen.
Ervoor zorgt dat iets dat eerder werkte, niet meer werkt.
Constant sterker wordt gemaakt door onze dagelijkse
omgeving.
Mensen levenslang beïnvloedt.
Maar mensen met de ziekte schakelen zelden professionele medische
hulp in omdat ze denken dat ze het allemaal alleen moeten doen.
Denk je nu niet dat de ziekte een ernstig medisch probleem is?
Share
" Een gewichtsverlies van slechts vijf procent is voldoende om
het risico op sommige gewicht gerelateerde gezondheidsproblemen zoals
hoge bloeddruk te verlagen."
-Warkentin et al. The effect of weight loss on health‐related quality of
life: systematic review and meta‐analysis of randomized trials.Deel dit
Nieuwe hoop voor een betere gezondheid
Deze ziekte is noch denkbeeldig noch onzichtbaar. Ze bestaat en wordt
obesitas genoemd. Mensen met obesitas worden er elke dag aan herinnerd
- in het openbaar vervoer, kledingwinkels, parken of zelfs tijdens het
diner met degenen waar ze van houden. Maar omvang is het minst
belangrijke aspect van obesitas. De belangrijke aspecten zijn degene
die je niet kunt zien.
Het goede nieuws is dat obesitas een beheersbare ziekte is en dat
mensen die ermee leven, nog steeds hun gezondheid en welzijn kunnen
verbeteren. In feite is een gewichtsverlies van slechts vijf procent
voldoende om het risico op bepaalde gewicht gerelateerde
gezondheidsproblemen zoals hoge bloeddruk te verlagen.
Maar gewichtsbeheersing kent geen snelle oplossingen. Om af te
vallen en de kilo’s eraf te houden, hebben mensen met obesitas een
goede doorlopende behandeling en zorg nodig. Daarom is het belangrijk
om obesitas als een ziekte te erkennen en het te behandelen met behulp
van de nieuwste wetenschappelijke ontwikkelingen.
Er is geen behandeling die voor iedereen werkt
Hoewel veel mensen lijden aan obesitas, hebben ze individuele
behandelingen nodig. We hebben allemaal verschillende genen,
gezondheid, levensgeschiedenis, persoonlijkheden en entourages. En we
worden niet allemaal gemotiveerd door dezelfde doelen. Een
gepersonaliseerde behandeling vereist waarschijnlijk een combinatie
van verschillende behandelopties om aan de behoeften van een individu
te voldoen.
Een toenemend aantal zorgverleners begrijpt wat nodig is om te helpen
Steeds meer zorgverleners erkennen de complexiteit van obesitas en
leren hoe ze kunnen helpen. Het aantal behandelopties dat hen ter
beschikking gesteld wordt neemt ook toe en wordt voortdurend
vernieuwd. Tegenwoordig omvat het gedragstherapie,
maaltijdvervangingen en diëten met weinig calorieën,
anti-obesitasmedicatie en bariatrische chirurgie. Ze kijken ook verder
dan alleen naar wat je eet en hoeveel je beweegt. Beheersing van
obesitas bestaat momenteel uit het begrijpen van individuele
eetpatronen (hoe, wanneer en waarom je eet), evenals stemmings-,
slaap-, stress- en lichaamsbewegingpatronen.
Referenties
Royal College of Physicians. Obesitas moet worden erkend als
een ziekte. Raadsdocument 2018.
Royal College of
Physicians. RCP roept op obesitas te erkennen als een ziekte. RCP
London News 2019.
https://www.rcplondon.ac.uk/news/rcp-calls-obesity-be-disease
[Geraadpleegd juni 2019]
Europees Geneesmiddelenbureau.
Conceptrichtlijn inzake klinische beoordeling van geneesmiddelen die
gebruikt worden in gewichtsbeheersing 2014.
Food and Drug
Administration. Ondersteuning voor de branche die producten
ontwikkelt voor gewichtsbeheersing 2007.
Heuer CA, McClure
KJ & Puhl RM. Stigma van obesitas in het online nieuws: Een
visuele contentanalyse. Journal of Health Communication 2001;
16:976-987.
Guh et al. Het optreden van comorbiditeiten met
betrekking tot obesitas en overgewicht: Een systematische
beoordeling en meta-analyse. BMC Public Health 2009; 9:88.
Luppino et al. Depressie en obesitas: Een meta-analyse van
maatschappelijke onderzoeken. Arch Gen Psychiatry 2010;
67:220–9.
Sumithran P & Proietto J. De verdediging van
lichaamsgewicht: een fysiologische basis voor gewichtstoename na
gewichtsverlies. Clinical Science 2013; 124:231-241.
National Institutes of Health. Klinische richtlijnen inzake de
identificatie, beoordeling en behandeling van overgewicht en
obesitas bij volwassenen 1988.
Rand K et al. Het is niet
het dieet; het is het mentale onderdeel waar we hulp bij nodig
hebben. Een analyse op meerdere niveaus van psychologisch,
emotioneel en sociaal welzijn bij obesitas. International Journal of
Qualitative Studies on Health and Well-being 2017; 12:1-14.
Yumuk V et al. Europese richtlijnen voor het beheersen van
obesitas bij volwassenen. Obesity Facts 2015; 8:402-424.
Warkentin et al. Het effect van gewichtsverlies op
gezondheidsgerelateerd kwaliteit van leven: systematische
beoordeling en meta-analyse van gerandomiseerde onderzoeken. Obes
Rev 2014; 15:169-82.
Berthoud H, Münzberg H, &
Morrison, cd. De hersenen de schuld geven van obesitas.
Gastroenterology 2017; 152(7):1728-1738.
Astrup A.
Dieetbehandeling van overgewicht en obesitas. In: Thomas A. Wadden
& George A. Bray (eds). Handboek voor het behandelen van
obesitas. New York: Guilford Press 2018: 309-321.
Caterson
ID et al. De kloof overbruggen: Afwijking tussen perceptie,
realiteit en handelingen bij obesitas. Diabetes Obes Metab 2019;
21(8): 1914-1924
Deze tien vragen kunnen helpen om een dialoog te starten, en om de
eerste stappen te zetten om te weten over welke
behandelingsmogelijkheden u beschikt. Lees ze hier »
Bent u begonnen aan uw tocht om af te vallen, maar hebt u nog geen
resultaten gezien? Misschien moet u een behandelingsplan opstellen met
uw arts. Hier vindt u advies »
Wilt u een uitleg waarom enkele van de belangrijke oorzaken van obesitas
buiten onze controle vallen – en wat we eraan kunnen doen? Lees dan hier
meer »