We have detected that you are located in . Do you want to switch to the local site?
ความเชื่อมโยงระหว่างโรคอ้วนกับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นสิ่งที่ได้รับการยืนยันอย่างชัดเจน โดยทั้งสองโรคนี้มักปรากฏร่วมกันเป็นโรคร่วม (comorbidities)
อินซูลินเป็นฮอร์โมนที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดในร่างกาย โรคอ้วน – โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระจายตัวของไขมันในช่องท้อง – อาจนําไปสู่ภาวะดื้อต่ออินซูลิน ซึ่งร่างกายไม่สามารถผลิตอินซูลินได้เพียงพอ หรือไม่สามารถใช้อินซูลินที่ผลิตได้อย่างเหมาะสม การดื้ออินซูลินสามารถนําไปสู่ระดับน้ำตาลในเลือดสูง ซึ่งเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดโรคเบาหวานประเภทที่ 2 อย่างมาก
อินซูลินมีความสำคัญต่อการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีน ดังนั้น ด้วยการทํางานของอินซูลินที่ลดลงที่มาพร้อมกับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ความเสี่ยงของโรคอ้วนจึงเพิ่มขึ้นเช่นกัน
เนื่องจากความทับซ้อนกันอย่างมีนัยสําคัญระหว่างโรคทั้งสองนี้ จึงมีแนวทางในการดูแลสุขภาพที่คล้ายคลึงกัน เช่น โภชนาการและกิจกรรมทางกายที่จําเป็นต่อการช่วยจัดการโรคเหล่านี้ แม้ว่าปัจจัยด้านวิถีชีวิตจะมีบทบาทสําคัญในการรักษาโรคอ้วนและโรคเบาหวาน แต่ในบางกรณีอาจจําเป็นต้องมีการรักษาอื่น ๆ เช่น การรักษาด้วยยา
โรคอ้วนนั้นพบได้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ โดยคาดว่าประชากรเกือบ 2 พันล้านคนจะมีชีวิตอยู่ร่วมกับโรคอ้วนภายในค.ศ. 2035 โรคอ้วนเกิดขึ้นเนื่องจากไขมันในร่างกายมากเกินไป เป็นโรคเรื้อรังหรือ ภาวะที่คงอยู่เป็นเวลานาน
โรคอ้วนมักถูกมองว่าเป็นโรคที่เกิดจากการใช้ชีวิต อย่างไรก็ตาม รูปแบบการดําเนินชีวิตเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสมการนั้น ร่างกายการเผาผลาญและพันธุกรรมของทุกคนก่อให้เกิดสมการเฉพาะตัว วิทยาศาสตร์ทําให้เราเข้าใจได้ดีขึ้นว่าพันธุกรรมที่แตกต่างกันมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงของโรคอ้วนตามธรรมชาติอย่างไร
โรคอ้วนไม่เพียงแต่เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สําคัญสําหรับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เท่านั้น แต่ยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มอัตราการลุกลามของโรคของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ดังนั้นการรักษาน้ำหนักตัวให้คงที่ในเกณฑ์ปกติและหลีกเลี่ยงการเพิ่มน้ำหนักจึงมีความสําคัญสําหรับการจัดการและป้องกันโรคเบาหวาน คนที่มีน้ำหนักเกิน จะเพิ่มความเสี่ยงต่อระบบหัวใจและหลอดเลือด เช่น หัวใจวายและโรคหลอดเลือดสมองในทุก ๆ วัน ด้านระบบหัวใจและหลอดเลือด เช่น หัวใจวายและโรคหลอดเลือดสมอง
โรคอ้วนเป็นโรคเรื้อรังที่ซับซ้อนซึ่งไขมันในร่างกายที่ผิดปกติหรือมากเกินทําให้สุขภาพแย่ลง เพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนทางการแพทย์ในระยะยาวและลดอายุขัย โรคอ้วนถูกกําหนดโดยใช้ดัชนีมวลกาย (Body Mass Index, BMI; น้ำหนัก/ส่วนสูง2) โรคอ้วนหมายถึง BMI ที่เกิน 30 กก./ม.2 และถูกแบ่งประเภทย่อยเป็นระดับที่ 1 (30–34.9), ระดับที่ 2 (35–39.9) และระดับที่ 3 (≥ 40) ภาวะแทรกซ้อนทางสุขภาพจากไขมันส่วนเกินของร่างกายเพิ่มขึ้นเมื่อ BMI เพิ่มขึ้น
BMI เป็นเครื่องมือในการประเมินไขมันในร่างกายและคัดกรองโรคอ้วนและความเสี่ยงด้านสุขภาพ สามารถคํานวณได้จากเครื่องคํานวณค่า BMI และจัดประเภทคนว่ามีน้ำหนักน้อย น้ำหนักเกิน และโรคอ้วนตามส่วนสูงและน้ำหนัก BMI คํานวณโดยการหารน้ำหนักในหน่วยกิโลกรัมด้วยความสูงในหน่วยเมตร จากนั้นจึงเปรียบเทียบผลของคุณกับระดับ BMI ดัชนีมวลกาย (BMI) ยังสามารถสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานชนิดที่ 2
สถานะน้ำหนักมีหกประเภท:
BMI ที่มีสุขภาพดีคืออะไร
| น้ำหนักต่ำกว่าค่าที่กําหนด | ต่ำกว่า 18.5 |
| ปกติ | 18.5 - 24.9 |
| น้ำหนักเกินกว่าปกติ | 25 - 29.9 |
| ระดับที่ 1 | 30.0 – 34.9 |
| ระดับที่ 2 | 35.0 – 39.9 |
| ระดับที่ 3 | เกิน 40 |
ผู้ที่มีน้ำหนักเกินควรปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับวิธีการชะลอการลุกลามของโรคหรือป้องกันโรคอ้วนที่อาจเกิดขึ้น หากคุณอยู่ในภาวะโรคอ้วนระดับที่ 1, 2 หรือ 3 คุณควรปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับการจัดการ โรคอ้วนและความเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ของคุณ
โภชนาการและกิจกรรมทางกายเป็นคําแนะนําที่สําคัญในการลดความเสี่ยงหรือชะลอการลุกลามของโรคอ้วนและโรคเบาหวานชนิดที่ 2 แม้ว่าการควบคุมน้ำหนักและโภชนาการมักจะดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายบนกระดาษ แต่ก็ไม่ค่อยง่ายนัก ในทางปฏิบัติ สิ่งที่ได้ผลสําหรับบุคคลหนึ่งอาจไม่ได้ผลสําหรับอีกคนหนึ่ง
ความแตกต่างทางพันธุกรรมของเราหมายความว่าเราทุกคนเก็บสะสมและใช้พลังงานแตกต่างกัน แม้ว่าเราจะทำให้สุขภาพของเราให้ดีขึ้น แต่ร่างกายและการเผาผลาญของเราก็ตอบสนองต่อระดับสมรรถภาพทางกายที่เปลี่ยนแปลงไปได้แตกต่างกัน ซึ่งหมายความว่าแนวทางของเรา และรวมไปถึงโภชนาการของเรา อาจจําเป็นต้องต้องปรับเปลี่ยนด้วยเช่นกัน
ความสามารถในการเลือกสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ เช่น การเข้าถึงอาหารที่ดี มีราคาจับต้องได้ หรือมีเวลาและพลังงานเพียงพอสำหรับการออกกำลังกาย ล้วนเชื่อมโยงโดยตรงกับฐานะทางเศรษฐกิจ สภาพความเป็นอยู่ และสภาพแวดล้อมที่เราอาศัยอยู่
ไม่มีวิธีแก้ไขปัญหาด้านสุขภาพแบบเดียวที่เหมาะกับทุกคน สิ่งที่ถูกต้องในตอนเริ่มต้นของการเดินทางอาจไม่ใช่เส้นชัย นั่นหมายความว่าคุณต้องหาทางแก้ไขที่เหมาะสม หรือการเปลี่ยนแปลงในระดับที่เหมาะสมสําหรับคุณ ไม่มีใครสามารถบรรลุทุกสิ่งได้ในชั่วข้ามคืน ดังนั้นให้เริ่มต้นด้วยสิ่งที่สามารถจัดการได้และค่อย ๆ ก้าวไปสู่เป้าหมายที่เป็นไปได้ในระยะยาว
และอย่าลืมว่าคุณไม่จำเป็นต้องเดินทางสายนี้เพียงลำพัง นอกเหนือจากคําแนะนําด้านล่าง จุดเริ่มต้นของคุณควรขอคําแนะนําจากแพทย์
คุณรู้หรือไม่ว่า...
มีการประมาณการณ์ถึงโอกาสในการสืบทอดโรคอ้วนผ่านทางพันธุกรรมระหว่าง 40-70%
แม้ว่าโภชนาการจะเป็นปัจจัยสําคัญในด้านสุขภาพสําหรับทุกคน โดยไม่คํานึงถึงขนาดร่างกาย แต่ก็ไม่มีแผนการรับประทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพที่เหมาะกับคนทุกคน คุณควรเลือกแผนการรับประทานอาหารที่สนับสนุนสุขภาพที่ดีที่สุดของคุณและคุณสามารถปฏิบัติได้ในระยะยาว
การควบคุมอาหารในระยะสั้น หรือการจํากัดปริมาณอาหารของคุณอย่างเข้มงวด อาจทําให้ปรับตัวของระบบเผาผลาญได้ ซึ่งอาจทําให้การลดน้ำหนักเป็นเรื่องยากที่จะรักษาไว้หลังจากช่วงเวลาที่มีการจํากัดอาหาร
พูดคุยกับผู้บุคลากรทางการแพทย์ของคุณเพื่อหาแนวทางการกินที่เหมาะสมกับเป้าหมายของคุณ รวมถึงควรพบกับนักโภชนาการที่ขึ้นทะเบียนเพื่อรับคำปรึกษาเฉพาะบุคคลและการสนับสนุนอย่างเหมาะสม
อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดการโรคเบาหวานและโรคอ้วน:
โปรแกรมการจัดการโรคอ้วน: วิธีค้นหาการออกกำลังกายที่ดีที่สุดสําหรับคุณ
การออกกําลังกาย แนะนําให้ทุกคนออกกําลังกายในระดับปานกลางเป็นเวลาอย่างน้อย 30 นาทีต่อวัน ห้าครั้งต่อสัปดาห์ ไม่เพียงแต่ควบคุมน้ำหนักและน้ำตาลในเลือดเท่านั้น แต่ยังลดความเสี่ยงต่อโรคหัวใจและหลอดเลือดอีกด้วย สําหรับบางคนนี่อาจเป็นการฝึกที่เข้มข้น แต่สําหรับคนอื่น ๆ อาจเป็นโยคะเบา ๆ
ทุกคนมีความแตกต่างกัน และระดับของกิจกรรมทางกายที่คุณเข้าร่วมควรสอดคล้องระดับสมรรถภาพทางกายที่มีอยู่ของคุณ การออกกำลังกายมากเกินไปเร็วเกินไปอาจทําให้เกิดการบาดเจ็บหรือเหนื่อยล้าได้ แรงจูงใจมักยั่งยืนมากกว่าเมื่อมีความก้าวหน้าอย่างค่อยเป็นค่อยไป
หากคุณไม่ได้ทํากิจกรรมทางกายเป็นเวลานาน ให้เริ่มด้วยกิจกรรมเบา ๆ เช่น การเดินทุกวันที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน เพิ่มระยะทางและก้าวทีละน้อยในแต่ละสัปดาห์เพื่อให้คุณมีชีพจรเพิ่มขึ้นและค่อย ๆ เพิ่มสมรรถภาพทางกายแบบแอโรบิก สิ่งสําคัญคือการคงการออกกำลังกายต่อไป ในขณะที่สมรรถภาพทางกายของคุณดีขึ้น ระบบเผาเผลาญของคุณก็จะดีขึ้นเช่นกัน เพื่อให้สุขภาพของคุณดีขึ้นเรื่อย ๆ คุณควรค่อย ๆ เพิ่มความเข้มข้นของกิจกรรมทางกายของคุณ
การออกกําลังกายเป็นประจําจะเสริมสุขภาพที่หลากหลายในผู้ใหญ่ในทุกกลุ่ม BMI แม้ว่าจะน้ำหนักจะไม่ลดก็ตาม การออกกําลังกายแบบแอโรบิกและแบบแรงต้านช่วยรักษาหรือเพิ่มสมรรถภาพของหัวใจและการหายใจ การเคลื่อนไหว ความแข็งแรง และมวลกล้ามเนื้อในระหว่างการควบคุมน้ำหนัก
อ่านเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดการโรคเบาหวานและโรคอ้วน:
โปรแกรมการจัดการโรคอ้วน: วิธีค้นหาการออกกำลังกายที่ดีที่สุดสําหรับคุณ
ภาวะซึมเศร้าและอาการนอนไม่หลับสามารถเชื่อมโยงกับน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นได้ สุขภาพกายและใจมีความเชื่อมโยงกันอย่างลึกซึ้ง – เมื่อด้านใดด้านหนึ่งเริ่มอ่อนแอ ก็มักส่งผลกระทบต่ออีกด้านอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
กรณีของสุขภาพจิต การระบุสาเหตุที่แท้จริงของอาการหรือทําการเปลี่ยนแปลงด้วยตัวคุณเองก็อาจเป็นเรื่องยาก ดังนั้นขอแนะนําให้ขอคําแนะนําจากแพทย์หากปัญหายังคงอยู่
8 วิธีในการจัดการความเครียดและเอาชนะอุปสรรคทางจิตใจต่อการลดน้ำหนัก
โรคอ้วนมีความซับซ้อนและจัดการได้ยาก ขอคําแนะนําจากแพทย์เมื่อพิจารณาการเปลี่ยนแปลง รูปแบบการดําเนินชีวิตและทําความเข้าใจทางเลือกที่มีให้ดียิ่งขึ้น
พูดคุยกับผู้ให้บริการปรึกษาการจัดการน้ำหนักของคุณเกี่ยวกับตัวเลือกการรักษาที่อาจทําให้น้ำหนักที่คุณลดไม่กลับมาอีก
TH25OB00051
