Go to the page content
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Το μεγάλο ζήτημα: Είναι η παχυσαρκία νόσος;

Όλο και περισσότεροι ειδικοί αναγνωρίζουν την παχυσαρκία ως νόσο. Αυτό αποτελεί έκπληξη για μερικούς και ανακούφιση για άλλους, ιδίως για εκείνους που ζουν με παχυσαρκία. Γιατί όμως η παχυσαρκία είναι νόσος, και όχι απλώς έλλειψη θέλησης ή θέμα τρόπου ζωής; 

6 λεπτά ανάγνωσης

 Στη φωτογραφία απεικονίζεται μοντέλο

Μέρος της απάντησης κρύβεται στο γεγονός ότι η παχυσαρκία είναι περισσότερα από αυτό που φαίνεται. Για την ακρίβεια, πολλά περισσότερα.

Οι υποστηρικτές λένε

  • Η παχυσαρκία είναι νόσος, επειδή επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και πολλοί από αυτούς είναι εκτός του ελέγχου του ατόμου.

  • Η παχυσαρκία είναι νόσος επειδή έχει τα κλασικά σημεία, συμπτώματα, επιπλοκές και αιτίες μιας χρόνιας πάθησης- μιας μακροχρόνιας κατάστασης με επίμονες επιπτώσεις στην υγεία των ατόμων.

Η παχυσαρκία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως χρόνια νόσος. Τα άτομα με παχυσαρκία θα πρέπει να αναζητήσουν ιατρική φροντίδα και να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για τις επιλογές αντιμετώπισης.  Από την άλλη πλευρά, οι σκεπτικιστές πιστεύουν μια ολόκληρη σειρά από μύθους σχετικά με την παχυσαρκία. Υποστηρίζουν ότι:

  • Η παχυσαρκία είναι επιλογή και αποτέλεσμα του πόσο τρώτε και πόσο λίγο ασκείστε.

Το να λέμε ότι η παχυσαρκία είναι νόσος, επιτρέπει στους ανθρώπους να βρίσκουν δικαιολογίες και να μην είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. 

Αυτού του είδους η παραπληροφόρηση και το στίγμα επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία σκέφτεται για την παχυσαρκία και υποβαθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Γιατί η παχυσαρκία είναι μια χρόνια νόσος;

Τον Ιανουάριο του 2019, η Βασιλική Ιατρική Ακαδημία (Royal College of Physicians, RCP) αναγνώρισε την παχυσαρκία ως νόσο. Μια χρόνια αλλά διαχειρίσιμη νόσος, που επηρεάζεται όχι μόνο από τα γονίδιά μας, αλλά και από το σύγχρονο περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Σύμφωνα με τον Dr. Andrew Goddard, «Δεν είναι επιλογή ενός τρόπου ζωής που προκαλείται από τη λαιμαργία ενός ατόμου, αλλά μία νόσος που προκαλείται από ανισότητες στην υγεία, γενετικές επιρροές και κοινωνικούς παράγοντες». Ακόμη και με αυτή την αναγνώριση, η συζήτηση γύρω από το γιατί η παχυσαρκία είναι νόσος συνεχίστηκε και οι αντιδράσεις στα μέσα ενημέρωσης του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν έντονες.

Η επιστήμη του γιατί η παχυσαρκία είναι νόσος

  • Θέτει τους ανθρώπους σε υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης ή επιδείνωσης άλλων σοβαρών παθήσεων, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η αυξημένη αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, η αποφρακτική υπνική άπνοια, ορισμένες μορφές καρκίνου, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, η υπογονιμότητα, και άλλες.

  • Αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ο οργανισμός ανταποκρίνεται στις θεραπείες. Δεν αντιδρά στις θεραπείες που ήταν αποτελεσματικές έως τώρα.

  • Ενδυναμώνεται από το καθημερινό μας περιβάλλον.

  • Επηρεάζει τους ανθρώπους για μια ζωή.

Αν και η παχυσαρκία είναι μια νόσος με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, οι άνθρωποι που ζουν με παχυσαρκία σπάνια αναζητούν ιατρική βοήθεια και πιστεύουν ότι πρέπει να την αντιμετωπίσουν μόνοι τους. 

Όλο και περισσότεροι επαγγελματίες υγείας αναγνωρίζουν την πολυπλοκότητα της παχυσαρκίας και μαθαίνουν πώς μπορούν να βοηθήσουν. Επιπλέον, οι διαθέσιμες θεραπείες ενημερώνονται και εμπλουτίζονται διαρκώς. Σήμερα, περιλαμβάνουν τη συμπεριφορική θεραπεία, τα υποκατάστατα γευμάτων και τις χαμηλές σε θερμίδες δίαιτες, τη φαρμακευτική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας καθώς και τη βαριατρική χειρουργική. Επιπλέον, δεν περιορίζεται απλώς στις τροφές που καταναλώνονται και στο επίπεδο της άσκησης. Η διαχείριση της σύγχρονης παχυσαρκίας περιλαμβάνει την κατανόηση των ατομικών διατροφικών μοτίβων (πώς, πότε και γιατί τρώτε), καθώς και των μοτίβων διάθεσης, ύπνου, άγχους και σωματικής δραστηριότητας. Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης απαιτεί πιθανότατα έναν συνδυασμό διαφορετικών θεραπευτικών επιλογών για να καλύψει τις ανάγκες σας.

 

                                                

Η παχυσαρκία είναι νόσος που φέρει νέες ελπίδες για καλύτερη υγεία

Το υπερβολικό βάρος δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο η παχυσαρκία αποτελεί νόσο. Το στίγμα, η ντροπή και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι οι μη ορατές συνέπειες, οι οποίες επηρεάζουν καθημερινά τους ανθρώπους που ζουν με παχυσαρκία. 

Ενώ η παραπληροφόρηση και το στίγμα εξακολουθούν να επηρεάζουν την κατανόηση της παχυσαρκίας από την κοινωνία, όλο και περισσότεροι επαγγελματίες υγείας αρχίζουν να αναγνωρίζουν την παχυσαρκία ως μια χρόνια νόσο που απαιτεί ιατρική προσοχή και ενδεχομένως αντιμετώπιση.

Τα καλά νέα είναι ότι η παχυσαρκία είναι μια αντιμετωπίσιμη νόσος και οι άνθρωποι που ζουν με αυτήν εξακολουθούν να μπορούν να βελτιώσουν την υγεία και την ευεξία τους. Στην πραγματικότητα, απώλεια βάρους που ισοδυναμεί με μόλις 5% του συνολικού βάρους είναι αρκετή για να μειώσει τον κίνδυνο ορισμένων επιπλοκών για την υγεία που σχετίζονται με το βάρος, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η καρδιαγγειακή νόσος κ.α.

Σήμερα, υπάρχουν διάφορες επιλογές αντιμετώπισης για τη διαχείριση του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας. Για να χάσετε βάρος και να το διατηρήσετε με υγιή τρόπο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι η παχυσαρκία είναι μια χρόνια νόσος.

 

Βιβλιογραφικές αναφορές:
  • Royal College of Physicians. Obesity should be recognized as a disease. Council Paper 2018.
  • Royal College of Physicians. RCP calls for obesity to be recognized as a disease. RCP London News 2019. https://www.rcplondon.ac.uk/news/rcp-calls-
    obesity-be-recognised-disease [Accessed June 2019]
  • European Medicines Agency. Draft Guideline on clinical evaluation of medicinal products used in weight control 2014.
  • Food and Drug Administration. Guidance for Industry Developing Products for Weight Management 2007.
  • Heuer CA, McClure KJ & Puhl RM. Obesity Stigma in Online News: A Visual Content Analysis. Journal of Health Communication 2001; 16:976–987.
  • Guh et al. The incidence of co-morbidities related to obesity and overweight: A systematic review and meta-analysis. BMC Public Health 2009; 9:88.
  • Luppino et al. Depression and obesity: A meta-analysis of community-based studies. Arch Gen Psychiatry 2010; 67:220–9.
  • Sumithran P & Proietto J. The defence of body weight: a physiological basis for weight regain after weight loss. Clinical Science 2013; 124:231-241.
  • National Institutes of Health. Clinical Guidelines On The Identification, Evaluation, And Treatment Of Overweight And Obesity In Adults 1988.
  • Rand K et al. It is not the diet; it is the mental part we need help with. A multilevel analysis of psychological, emotional, and social well-being in obesi-ty. International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-being 2017; 12:1-14.
  • Yumuk V et al. European Guidelines for Obesity Management in Adults. Obesity Facts 2015; 8:402-424.
  • Warkentin et al. The effect of weight loss on health‐related quality of life: systematic review and meta‐analysis of randomized trials. Obes Rev 2014;
    15:169–82.
  • Berthoud H, Münzberg H, & Morrison, CD. Blaming the brain for obesity. Gastroenterology 2017; 152(7):1728-1738.
  • Astrup A. Dietary treatment of overweight and obesity. In: Thomas A. Wadden & George A. Bray (eds.). Handbook of Obesity Treatment. New York:
    Guilford Press 2018: 309-321.
  • Caterson ID et al. Gaps to bridge: Misalignment between perception, reality and actions in obesity. Diabetes Obes Metab 2019; 21(8): 1914-1924.
Σας φάνηκε χρήσιμο το άρθρο;

Μπορεί επίσης να σας αρέσει