Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αυτοφροντίδας και του εγωισμού; Θα σας εξέπληττε αν μαθαίνατε ότι οι άνθρωποι με παχυσαρκία πρέπει να ζουν συνεχώς με την επίκριση και το στίγμα;

Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία προσπαθούν να αποφύγουν την κριτική με την ευαισθητοποίηση προς τους άλλους, και συχνά προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους για να αποφύγουν την κριτική.

Αυτό οδηγεί σε δύο ανησυχίες για μένα ως ψυχολόγο. Πρώτον: αυτή η δυναμική προετοιμάζει τους ανθρώπους να ικανοποιούν τους άλλους. Δεύτερον: αυτό το μοτίβο υπονομεύε την αυτοεκτίμηση διότι ό,τι κι αν κάνει ένα άτομο που ζει με παχυσαρκία, ο στιγματισμός είναι αναπόφευκτος. Ίσως έχετε ακούσει την άποψη ότι η προκατάληψη κατά της παχυσαρκίας είναι μία από τις τελευταίες κοινωνικά αποδεκτές προκαταλήψεις.
 

Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και ως εκ τούτου, για τους περισσότερους από εμάς, είμαστε ευαίσθητοι στα συναισθήματα και τη στάση των άλλων απέναντι μας. Έτσι, μπορούμε εύκολα να πληγωθούμε. Σε αυτήν την περίπτωση ισχύει το ρητό «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει, μα κόκκαλα τσακίζει».

Η αυτοεκτίμηση μπορεί να είναι εύθραυστη. Δεχόμαστε πολλά χτυπήματα στη διάρκεια της ζωής μας. Αυτό ισχύει για όλους μας, ανεξάρτητα από το επίπεδο αυτοεκτίμησης. Τι γίνεται με εκείνους που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση; Πόσα μπορούν να αντέξουν, μέχρι να πέσουν κάτω;

Η αυτοεκτίμηση πρέπει να προστατεύεται, να αποκαθίσταται και να ανανεώνεται. Αυτό απαιτεί αυτοφροντίδα, αυτοσυμπόνια και ευγένεια. Κάτι όχι τόσο εύκολο, όταν αισθάνεστε άσχημα για τον εαυτό σας και αντιμετωπίζετε συνεχή κριτική (λεκτική ή υπονοούμενη).

Πολλές από τις συμπεριφορές μας μπορούν να γίνουν κατανοητές μέσα από το πρίσμα των ψυχολογικών μας κινήτρων. Θα σας εξέπληττε αν μαθαίνατε ότι τα κίνητρά μας μπορούν να συνοψιστούν με απλό τρόπο; Οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να περιγράψουμε τις βασικές μας ορμές ως έναν συνδυασμό δύο κύριων κινήτρων.

Πρώτον, η επιθυμία να κάνουν τη διαφορά, να επιτύχουν κάτι που αξίζει τον κόπο (πολλοί άνθρωποι θέλουν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στον κόσμο, να αφήσουν κάτι πίσω τους). Αυτό το ονομάζουμε κίνητρο επίτευξης στόχων. Δεύτερον, και ταυτόχρονα, θέλουμε να έχουμε ουσιαστικές και βαθιές σχέσεις με τους άλλους (θέλουμε να μας νοιάζονται, δε θέλουμε να πεθάνουμε μόνοι). Αυτό το ονομάζουμε κίνητρο σύνδεσης. Μερικοί άνθρωποι έχουν ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο κινήτρων, ενώ άλλοι είναι ισχυρότεροι στο ένα παρά στο άλλο.

Εάν έχετε ισχυρό κίνητρο επίτευξης στόχων, είναι πιθανό να είστε ο τύπος του ατόμου που εργάζεται σκληρά, είναι υπεύθυνος και υπόλογος. Σπουδαία χαρακτηριστικά, αλλά μπορεί να εμποδίσουν την αυτοφροντίδα. Αν έχετε μια προσωπική ανάγκη, αλλά έχετε κάποια προθεσμία ή μια δέσμευση, ως άτομο με υψηλό κίνητρο επίτευξης θα βάλετε στην άκρη τις ανάγκες σας και θα υλοποιήσετε τη δέσμευσή σας.

Εάν έχετε ισχυρό κίνητρο σύνδεσης, πιθανότατα είστε ο τύπος του ατόμου που είναι ευγενικός, αξιόπιστος και υποστηρικτικός. Σπουδαία χαρακτηριστικά, αλλά επίσης μπορεί να εμποδίζουν την αυτοφροντίδα . Αν έχετε μια προσωπική ανάγκη, αλλά κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο χρειάζεται υποστήριξη, ως άτομο με υψηλό κίνητρο σύνδεσης θα βάλετε στην άκρη τις δικές σας ανάγκες και θα φροντίσετε τις ανάγκες των άλλων.
 

Νομίζω ότι μπορείτε να καταλάβετε πού θέλω να καταλήξω. Για διάφορους λόγους, είναι εύκολο για τους ανθρώπους να βάζουν τις προσωπικές τους ανάγκες σε δεύτερη μοίρα. Τώρα, ας επανέλθουμε στην ερώτησή μου: ποια είναι η διαφορά μεταξύ της αυτοφροντίδας και του εγωισμού;

Αν έχετε χαμηλή αυτοεκτίμηση, αν έχετε αναπτύξει το μοτίβο να βάζετε τις ανάγκες σας σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με αυτά που πρέπει να πετύχετε ή τις ανάγκες των άλλων, η εστίαση στις δικές σας ανάγκες θα μειώσει τον χρόνο και την ενέργεια που επενδύετε στα παραπάνω.

Εξάλλου, έχουμε συγκεκριμένο χρόνο, ενέργεια, χρήματα κ.λπ. Μπορεί στην αρχή να αισθάνεστε άβολα με τη μετατόπιση ενέργειας, χρόνου και χρημάτων σε προσωπικές ανάγκες. Μπορεί να πετύχετε λιγότερα πράγματα ή μπορεί να μην είστε τόσο προσεκτικοί στη φροντίδα των άλλων. Εδώ είναι που δημιουργείται η σύγχυση μεταξύ της αυτοφροντίδας και του εγωισμού.

Η ψυχολογική υγεία απαιτεί την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών. Η αυτοφροντίδα είναι ζωτικής σημασίας. Για την ακρίβεια, είναι απαραίτητη και αποτελεί δικαίωμά μας. Μου αρέσει πολύ η έκφραση «δείξε μου τον καλύτερό σου εαυτό». Επιτρέψτε μου να σας το εξηγήσω.
 

Σκεφτείτε ότι είστε στα καλύτερά σας, ότι όλα είναι τέλεια και σκέφτεστε, αισθάνεστε και ενεργείτε σαν το άτομο που θέλετε να είστε. Αυτός ο καλύτερος εαυτός σας θα σας οδηγήσει πιθανότατα στην καλύτερη δουλειά σας ή στο να είστε γεμάτοι ευαισθησία και στοργή. Με άλλα λόγια, τόσο τα κίνητρα επίτευξης στόχων όσο και τα κίνητρα σύνδεσης, σχετίζονται με την αυτοφροντίδα.

Είναι αλήθεια ότι μπορείτε να περάσετε πολύ καιρό αγνοώντας τις δικές σας ανάγκες, αλλά συνήθως τα πράγματα δεν πάνε καλά μακροπρόθεσμα. Για παράδειγμα, έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι τόσο υψηλά μεταξύ των γιατρών;

Παρόλο που η ιατρική είναι ένα πολύ ευγενές επάγγελμα που γενικά πληρώνεται καλά και αντιμετωπίζεται με υψηλό επίπεδο κοινωνικού σεβασμού, οι γιατροί είναι φροντιστές.

Και αν δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος, το να είσαι γιατρός μπορεί να είναι πολύ αγχωτικό. Συνεπάγεται την αντιμετώπιση αδιάκοπων απαιτήσεων για παροχή υπηρεσιών και τη διαχείριση δύσκολων ιατρικών καταστάσεων σε τακτική βάση. Φανταστείτε να είστε χειρουργός και, παρά τις καλύτερες προσπάθειές σας, το άτομο στο χειρουργικό τραπέζι να πεθαίνει. Τώρα φανταστείτε να συμβαίνει αυτό επανειλημμένα μέσα στα χρόνια, χωρίς δική σας υπαιτιότητα.
 

Απαιτείται αυτοφροντίδα για την πρόληψη της επαγγελματικής εξουθένωσης, της κατάθλιψης και των εξαρτήσεων – όλα αυτά συμβάλλουν στα υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών των γιατρών.

Και μια δεύτερη ιστορία. Έχετε ακούσει ποτέ για τον επιτυχημένο επιχειρηματία, που απολαμβάνει μεγάλο πλούτο δουλεύοντας 24 ώρες το 24ωρο και κερδίζοντας όλο και περισσότερα χρήματα; Αλλά καθώς όλος αυτός ο πλούτος συσσωρεύεται, έχει ως κόστος να μην έχει χρόνο να επικεντρωθεί στις προσωπικές του ανάγκες ή στις σχέσεις του. Αυτή η ιστορία δεν έχει καλό τέλος. Το άτομο αυτό μπορεί να καταλήξει μη υγιές και μόνο του.

Συνήθως βλέπουμε ανθρώπους σε αυτές τις καταστάσεις να πεθαίνουν από καρδιακή προσβολή σε νεαρή ηλικία. Απαιτείται αυτοφροντίδα για να αποφευχθεί η απομάκρυνση από τις σημαντικές σχέσεις (σύζυγοι, παιδιά, οικογένεια και φίλοι) και από την υγεία (αύξηση βάρους, υψηλή αρτηριακή πίεση, σακχαρώδης διαβήτης, καρδιακές παθήσεις).
 

Ελπίζω να σας έπεισα ότι για να είστε ο καλύτερός σας εαυτός, πρέπει να φροντίσετε τις προσωπικές σας ανάγκες. Επιτρέψτε μου να τελειώσω αυτό το άρθρο επαναλαμβάνοντας κάτι που είπα έχω αναφέρει στο παρελθόν. Η αυτοεκτίμηση είναι η εκτίμηση που έχετε για τον εαυτό σας. Συγγνώμη αν αυτό σας ακούγεται απλό. Κατά κάποιο τρόπο, ίσως θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο απλό.

Η αυτοεκτίμηση είναι κάτι που αφορά μόνο εσάς:

• Η αυτοεκτίμηση δεν κερδίζεται
• Η αυτοεκτίμηση δε χαρίζεται
• Η αυτοεκτίμηση δε δανείζεται
• Η αυτοπεποίθηση δε λαμβάνεται
• Η αυτοεκτίμηση δεν αγοράζεται
• Η αυτοεκτίμηση ΠΑΝΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ

Η αυτοφροντίδα είναι ο δρόμος για την αυτοεκτίμηση.