Ο ΔΜΣ χρησιμοποιείται συνήθως για τη μέτρηση των κινδύνων υγείας που συνδέονται με την παχυσαρκία, λόγω του εύκολου υπολογισμού και ερμηνείας του. Συνήθως, καθώς ο ΔΜΣ αυξάνεται, μπορεί να αυξηθεί και ο κίνδυνος προβλημάτων υγείας. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν «φυσιολογικό» ΔΜΣ (μεταξύ 18,5 και 24,9 kg/m), αλλά εξακολουθούν να έχουν μεγάλη ποσότητα σωματικού λίπους, ιδίως γύρω από την κοιλιά.
Έτσι, αν και ο ΔΜΣ μπορεί να εντοπίσει την παχυσαρκία, δεν μπορεί να μετρήσει την κατανομή του σωματικού λίπους. Η κατανομή του σωματικού λίπους μπορεί να υποδεικνύει τον κίνδυνο κάποιου ατόμου για παθήσεις που σχετίζονται με την καρδιά, τον οποίο κίνδυνο μπορεί να αγνοεί. Επιπλέον, η σχέση μεταξύ του ΔΜΣ και των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου μπορεί επίσης να αλλάξει με βάση την εθνικότητα. Για παράδειγμα, οι Ασιατικοί πληθυσμοί τείνουν να εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων με χαμηλότερο ΔΜΣ, σε σύγκριση με τους Καυκάσιους.
Για να αντιμετωπιστούν οι πιθανοί περιορισμοί του ΔΜΣ και για να βοηθηθεί η ευρύτερη κατανόηση των κινδύνων που συνδέονται με την παχυσαρκία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί η Αναλογία Μέσης-Ύψους (WHtR). Αυτή η αναλογία επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ περιφέρειας μέσης και ύψους, για τον εντοπισμό καρδιαγγειακού κινδύνου που σχετίζεται με την παχυσαρκία. Διαιρώντας τη μέτρηση της μέσης σας με το ύψος σας, η αναλογία αυτή παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο κατανέμεται το λίπος σε όλο το σώμα- ιδιαίτερα το σπλαχνικό (κοιλιακό) λίπος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές παθήσεις όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση).