Gevoelens spelen een belangrijke rol bij het beheersen van gewicht

Ons lichaam en onze geest zijn diep verbonden. Denk maar eens aan hoe je lichaam onmiddellijk reageert als je nerveus wordt. Je krijgt bezwete handpalmen en dorst. Wat in ons hoofd omgaat, kan er ook voor zorgen dat we meer risico lopen op het ontwikkelen van gezondheidsproblemen. We kunnen zelfs meer risico lopen op het ontwikkelen van obesitas.

We kunnen ons nooit de hele tijd zorgeloos en gelukkig voelen. Daarom vinden we allemaal verschillende manieren om onze emoties tot bedaren te brengen. Sommige mensen kijken onophoudelijk naar tv-series in plaats van de slaap te vatten die ze nodig hebben. Andere copingstrategieën kunnen roken, drinken, gokken of winkelen omvatten.

Sommige mensen gebruiken voedsel om met lastige situaties om te gaan en hun emoties tot bedaren te brengen wanneer niets anders werkt. Dit kan op korte termijn werken, maar na verloop van tijd kan het een uitdaging worden.

Psychologen noemen dit gedrag emotie-eten. We doen het allemaal weleens –  sommigen van ons meer dan anderen. Stress, depressie en angst kunnen allemaal een rol hierin spelen. Net als belangrijke gebeurtenissen zoals het stichten van een gezin, het veranderen van baan of verhuizen. Of zelfs vroege levensgebeurtenissen zoals een trauma in de kindertijd.

Dit was het geval voor Vicki Mooney, die naar voedsel greep om om te gaan met een misbruikende vader in huis. Toen ze 28 was, woog ze 180 kilo.

“Ik at een chocoladereep om met het trauma om te kunnen gaan. Ik ging naar mijn kamer en at terwijl ik deze emoties, gevoelens en pijn beleefde als troost een chocoladereep”, zegt ze.

Emotie-eten kan veel oorzaken hebben. Bij sommigen, zoals Vicki, is het gekoppeld aan een ernstig emotioneel trauma en pijn. Maar het is niet voor iedereen gemakkelijk om hun emotionele eetgedrag te koppelen aan een exacte oorzaak of levensgebeurtenis. Voor sommige mensen ligt de oorzaak in stress.

Zodra de gewoonte is gevormd, kan het vaak een eigen leven aannemen. Veel emotie-eters zeggen dat het net zo voelt als een verslaving, bijvoorbeeld roken.

Dit kan een vicieuze cirkel creëren. Het begint met eten om emoties tot bedaren te brengen, wat zorgt voor een tijdelijke verlichting. Maar wordt gevolgd door schaamte voor het overeten, waardoor de cyclus opnieuw begint.

De cyclus wordt ook gevoed door de negatieve ervaringen die vaak voorkomen bij mensen die aan obesitas leiden. Mensen die leven met obesitas voelen zich vaak afgewezen door de maatschappij, of vinden dat ze niet de ondersteuning of het begrip krijgen van hun familie, vrienden of artsen.

Het kan dus geruststellend zijn om te weten dat zelfs kleine veranderingen in de manier waarop we leven en denken een enorm positieve invloed kunnen hebben op ons mentale welzijn. Soms hebben we alleen maar de mening van een ander nodig om ons te laten inzien welke veranderingen nodig zijn - en hoe ze door te voeren. Die persoon kan een vriend zijn, een familielid of een psycholoog.

Een plek om te beginnen is om naar de bron van onze negatieve emoties te kijken. Soms kan het ontdekken ervan een belangrijke eerste stap zijn. Een psycholoog kan je hierbij helpen.

Een andere benadering is om de manier waarop we reageren op onze gevoelens te veranderen. In dit geval heeft gedragstherapie, dat je inzicht geeft in je denk-, eet- en gedragspatronen, bewezen doeltreffend te zijn.

Weet je niet waar je hulp kunt vinden of bij wie je moet zijn? Een goede start is contact opnemen met je zorgverlener of andere vertrouwde zorgverleners.